Bir daha dönmemek, o şen diyara,
Anısı içimde bir derin yara.
Yaktı her ne varsa düşlere ait,
Sesi kaldı yalnız, hazin bir nara…
Aldı hayalleri bir bir elimden
Hasretken her şeye, itti kenara
Ne ümit var artık ne de beklenti,
Yasladı beni, bir çürük duvara.
Becerdiniz işte bir başımayım
Müstehak mıyım ki bilmem bunlara
Bunca ızdıraba alıştı ruhum,
Gelin! dercesine bakar yıllara.
Üç günlük süruru istemem zaten,
Sahip değilsem, bir baki asara.
Sonsuzluğa giden yolculuk için,
Meftunum yıllardır o intizara.
Anladım sahteymiş bütün mahbublar
Al götür beni de, hakiki yara
Ümitsiz değilim büsbütün lakin
Ben günahkar bir kul, yüzümse kara.
Zeki Doğan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder