Tut ki, çaresizliğin koynundayım bu gece
Anlatamıyor beni, ne bir ses, ne bir yorum
Sensizlik ellerimde bir çözülmez bilmece
Tut ki Maria seni, seni düşünüyorum
Bir sevda ki bir tanem içinde sırlar gizli
Anlatmak kolay değil seni birkaç satırla
Gün olur da görürsen bir gül, solgun benizli
Bil ki o benim işte, o gün beni hatırla
Çıkarıp vermediğin bir tek siyah resmine
Yüreğimden koparıp çiçekler takacağım
Gönlümde fırtınalar koparan o ismine
Ayrıldığımız güne ağıtlar yakacağım
Bilinmez diyarların garip yolcusu gibi
O kadar çok kırıldık, o kadar eğildik ki
Neden ayrıldık Mari, iki ayrı su gibi
Biz farklı dünyaların insanı değildik ki
Hicranınla baş başa günlerim geçiverse
Bir mum gibi erise, her geçen gün bedenim
Ve yıllar sonra bir gün haberin oluverse,
Ve anlasan ki artık bende avaredenim
Zeki Doğan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder