Hayaller ve Umutlar-1

 

 

Ben ki bir yabancıyım bu koskoca şehirde
Sense manolyaları kıskandıran bir çiçek
Bir gün gelirsem sana bir mum gibi erir de
Tut elimden ve beni gönül sarayına çek

 

Yeşil bir ızdırabın en son bestesidir bu
Sürecek sonsuza dek ve asla bitmeyecek
Aşkın ölümsüzlüğe ulaşan sesidir bu
Ne zaman ne de mekan onu eskitmeyecek

Bilirim senden başka anlayan yoktur beni
Bu yüzden de sevgimi şiirlerde saklarım
Şayet bir gün Maria kaybedersem ben seni
İşte o gün dünyayı kendime yasaklarım

 

Ve Konya’da yağmurlu bir Nisan akşamında
Simsiyah bir geceye derdimi döküyorum
Sılayı bırakarak kendi ihtişamında
Islanan gözlerimle masaya çöküyorum

 

Maria birgün gelir ayrılır yollarımız
Birer sürgün misali bambaşka diyarlara
Bir elvedaya bile kalkamaz kollarımız
Ve gözyaşımız düşer betondan duvarlara

 

Bitecek biliyorum elbet günün birinde
Bu güzel hikayeden kalbim kalacak sana
Beklesin seni ebed, sonsuzluk illerinde
Ipıssız bir servinin gölgesi yeter bana

 

Zeki Doğan