Bir Sala Sesi

 

İkindi vaktiydi bir sala sesi
Sardı ortalığı, ne oldu ne var
Hüzünlü bir telaş aldı herkesi
Ağıtlar yakıldı sabaha kadar

 

Hayat, kimisine, hep pür neşeymiş
Bilmez, bu gelişin sebebi neymiş
Ömürse, bizlere, kısacık şeymiş
Sonu buruk biten kahkaha kadar

Ölüm, bu dünyadan usanmışlara
Hakk’ın ateşiyle hep yanmışlara
Ona kavuşmaya susamışlara
Çöldeki hayattır, bir vaha kadar

 

Baharda gül, yazda hasat olmalı
Madem ki gelmişiz maksat olmalı
Ölüm dedikleri vuslat olmalı
Ta ki alıp gitsin Allah’a kadar

 

Zeki Doğan