Konya Otogarında-2

Ağlamaktır sanırdım, sensizliğe tek çare

Bu yüzden dertliyim ben, ben bu yüzden avare

Umutlar darmadağın, hayallerse bin pare

Seni ve gözlerini bir yana itiyorum

Konya Otogarında eriyip bitiyorum

 

Ne zaman yolum düşse, o garip nahoş yere

Birden içim burkulur, dönerim derbedere

Sesimi duyan olmaz, ahım çıkar göklere

Yalnızlık bir gölgedir beni canımdan eder

Konya Otogarında yollar hicrana gider

 

Hazan yağmurudur bu, coşkun sel gibi çağla

Sen, gülü solan bülbül, gel de karalar bağla

Ey beni güldürmeyen, bari benimle ağla

Anladım ki gözlerin aldatıcı bir süstü,

Konya Otogarında artık her şey yüzüstü.

 

Zeki Doğan