11 Eylül 2013 Çarşamba

Mehmed’e Ağıt

“Ağabeyime”
 
 
 Yeniydi yuvası, sıcaktı aşı
Seveni çoktu da yoktu sırdaşı
Bir sonbahar günü terkedip gitti
Oysa yirmi dörttü Mehmed’in yaşı
 
Bir Eylül akşamı kentte bir hane
Bir solgun gül vardı bir de hastane
Beyin kanaması, mide sancısı
Ecel yetişti mi herşey bahane
 

 
Kuruyan güller solan çiçekler
Mahzun gözlerle hep seni bekler
Yazık ki hala öğrenemedik
Hakk’a gidenler dönmeyecekler
 
Zeki Doğan

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder